the scariest thing

is to not know
your place
in this world

to not know
why you are
here

that's an afwul feeling...

but since I met you
I lost that feeling

I am here
because you are

you are my place
in this world

that's how I feel...

the scariest thing
is to be
without you...

Sta niet aan mijn graf

sta niet aan mijn graf, huilend
ik slaap daar niet
maar ben slechts schuilend

ik waai, met alle winden
in ieder sneeuwkristal, kun je me vinden
ik ben het zonlicht, dat het graan kust
de zachte herfstregen, eind augustus

als je ontwaakt, in de ochtendfluister
ben ik het, die in volle luister
de vogels ten hemel bracht
ik ben jouw sterrenhemel, in de nacht

sta niet aan mijn graf, in smart
ik ben daar niet gestorven
maar nog steeds, in jouw hart

Als je gaat

als je gaat, en ik
kan niet mee
als lijf en leden
weet, dat je mag...

neem me dan mee
in je hart, en weet
mij bij ons vuur
denkend, aan je lach...

wees niet bang
ik ga je niet vergeten, en
ga je weer zien
ooit, op een dag...

dan kruip je naast me
dicht bij ons vuur, en
troost me omdat je
weet, dat je mag...

Als ze er niet is

lief, ik kan niet zonder jou
ik raak mezelf kwijt
als je terug komt
zal ik niet meer mij zijn...

ik hoop, dat je weer kan vinden
wat je achter gaat laten
en ik hoop, dat ik het zal zijn
wie ik dan ook mag zijn...

ik geef je al mijn liefs
mee op je reis, want
het is voor jou
gebruik het goed...

ik kus je
en ik dank je
voor alles
voor altijd...

jouw man...

Vrouw van genade

mooie vrouw van genade, je bent niet vertrokken of weg
je wacht altijd op mij, ook al denk ik niet wat ik je zeg
je brengt mij jouw troosten met liefde, en nu dit gedicht
ach ik hoop, dat je blijven wil; jij, die ik zie in mijn licht

ik tracht los te laten wat ik niet kan nemen, maar dan
mijn ziel en mijn zaligheid zeggen mij, dat ik niet kan
dus zeg ik je niet wat ik denk, want dat kan er nog bij
ook al ben ik niet heilig, mijn eenzaamheid zondigt voor mij

je vleit je hier naast me, ik biecht al mijn zonden aan jou
je kust elke traan, en ik zweer opnieuw jou mijn trouw
als mijn leven versnippert, en alles verwaait in mijn wind
bindt jij me met liefde, en koestert ons innigste kind

ik moet gaan, je moet slapen; ik dank je en leer, deze les
ik doof elke kaars, want het maanlicht wijst mij jouw adres
en het maakt me niet uit, wat je geeft aan een ander, of niet
zo zijn wij niet getrouwd, maar enfin, waarom eigenlijk niet
...

copyrights Leonard Cohen, Sisters of Mercy, Ron Vonk

People's life

a lot may happen
in people's life
but then again
that lot even may not...

one thing is for sure
there will be a plot
that will be the means
to revealing our spot...

when we take up that lure
and we gladly admit
it was more than a lot
for sure, we won't definitely quit...

we will bite off that chain
put it at our feet
let it come again
and fill up our need...

Altijd mijn vrouw

je kan me verwoesten met je lach
me verwonden met je ogen
mijn vertrouwen verdampen, zonder mededogen
onthult slechts wat ik mag zien, in berouw
speelt voortdurend verstoppertje
maar je blijft altijd mijn vrouw...

je kan me leiden naar liefde
me nemen of verlaten
vraagt naar mijn waarheid, maar houdt me in de gaten
neemt wat ik je geef, mits gratis en trouw
inderdaad, je steelt als een dief
zoals altijd mijn vrouw...

altijd zorg je voor jezelf
de tijd is aan jou besteed
nooit hoef je te wachten
of houdt je uitverkoop
wijkt geen duimbreed
verandert gewoon van gedachten
dus je blijft altijd mijn vrouw...

je belooft me meer
dan het paradijs
bevriest achteloos mijn hart, krast in mijn ijs
bemint me bont en blauw
maar ik verwijt het mezelf
want je blijft altijd mijn vrouw...

regelmatig ben je lief
dan opeens weer wreed, helaas
doet wat je wilt, niemands dwaas
niet te vatten, nooit in het nauw
slechts een glimp laat je zien
daarom ben je voor altijd mijn vrouw...