sta niet aan mijn graf, huilend
ik slaap daar niet
maar ben slechts schuilend
ik waai, met alle winden
in ieder sneeuwkristal, kun je me vinden
ik ben het zonlicht, dat het graan kust
de zachte herfstregen, eind augustus
als je ontwaakt, in de ochtendfluister
ben ik het, die in volle luister
de vogels ten hemel bracht
ik ben jouw sterrenhemel, in de nacht
sta niet aan mijn graf, in smart
ik ben daar niet gestorven
maar nog steeds, in jouw hart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten