het is wat het is
tot je het mist
wat je eerst had
slaat nu een gat
je weet hoe vaak
ja, deze is raak
je wou, en nu is het nou
dat dit moment komen zou
nu schrijf je dit gedicht
uiteindelijk voor jezelf gezwicht
deze lege dagen geven je rust
vergetelheid, dat je kust
neem je tijd, voel het gemis
voor het weer anders is
tot dat moment
draag het, als een vent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten