Vrouw van genade

mooie vrouw van genade, je bent niet vertrokken of weg
je wacht altijd op mij, ook al denk ik niet wat ik je zeg
je brengt mij jouw troosten met liefde, en nu dit gedicht
ach ik hoop, dat je blijven wil; jij, die ik zie in mijn licht

ik tracht los te laten wat ik niet kan nemen, maar dan
mijn ziel en mijn zaligheid zeggen mij, dat ik niet kan
dus zeg ik je niet wat ik denk, want dat kan er nog bij
ook al ben ik niet heilig, mijn eenzaamheid zondigt voor mij

je vleit je hier naast me, ik biecht al mijn zonden aan jou
je kust elke traan, en ik zweer opnieuw jou mijn trouw
als mijn leven versnippert, en alles verwaait in mijn wind
bindt jij me met liefde, en koestert ons innigste kind

ik moet gaan, je moet slapen; ik dank je en leer, deze les
ik doof elke kaars, want het maanlicht wijst mij jouw adres
en het maakt me niet uit, wat je geeft aan een ander, of niet
zo zijn wij niet getrouwd, maar enfin, waarom eigenlijk niet
...

copyrights Leonard Cohen, Sisters of Mercy, Ron Vonk